Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Senecio gerardi & Scleranthus annuus

fotò
fotò
Seniçoun(-de-Gérard)

Senecio gerardi

Asteraceae Compositae

Nom en français : Séneçon de Gérard.

Descripcioun :
Aquéu seneçoun vèn bèn dins li tepiero roucaiouso di relarg mountagnous (basso mountagno) sus cauquié. Sèmblo proun à soun cousin, Senecio doronicum, que trachis pu aut. Se n'en destrìo bonodi si bratèio dóu deforo mai courteto (< 2/3 di bratèio dóu dedins).

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, la cagagno, lou prusi (faire un emplastre après uno pougnaduro), li mau de règlo, li verme dóu quiéu e pèr lou meme endré, li moureno. Fau pamens pas en manja de trop.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Senecio
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 4,5 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1600 m
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Tepiero roucaiouso - Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Nord-Ouèst-Mediterrano
Ref. sc. : Senecio gerardi Gren. & Godr., 1850 (= Senecio doronicum subsp. gerardi (Gren. & Godr.) Nyman )

fotò
fotò
Gnavello(-de-l'an)

Scleranthus annuus

Caryophyllaceae

Nom en français : Gnavelle annuelle.

Descripcioun :
Aquelo planto, proun ramificado, se tirasso sus la sablo e lis endré trepeja. Sus si tijo se podon vèire uno à dos bando de péu crespu. Li fueio soun redo e en long. Li flour, verdo, soun pas bèn grosso e fan d'enflourejado agroumelado. La subsp. presentado eici, emé de flour gaire duberto e que trachis dins li mitan primàri, ié dison polycarpos. Coumpara emé la gnavello-renadivo.

Usanço :
Fai partido dóu group (38 meno) de flour dicho "de Bach". Ramenten que lou mege, Dr Edward Bach (1886-1936), adoubè de poutingo de flour que dèvon "armounisa l'equilibre epsichique de la persouno". La gnavello permetrié de prendre de decisioun. En Poulougno, au siècle passa s'acampavo li babo de vermèu (Coccus Polonicus) que reston sus li racino pèr n'en faire un coulourant rouge.

Port : Erbo
Taio : 2 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Scleranthus
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Tepiero sablouso - Sablo - Trepadou - Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Scleranthus annuus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
CC
RR
R
C
RR
ges

Senecio gerardi & Scleranthus annuus

ges
ges
R
R
ges
C
C
C

Coumpara Seniçoun(-de-Gérard) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Gnavello(-de-l'an) emé uno autro planto

fotò